Konkurs 2006

Grand Prix została przyznana za koncepcję łączącą w sobie autentyczne wartości architektury polskiego wybrzeża ze współczesnym kształtowaniem przestrzeni bogato uzbrojonej technologicznie. Prosty motyw drewnianej szopy obecny w lokalnych zabudowaniach stanowi oprawę układu urządzeń sanitarnych zaproponowanych w dobrej aranżacji przestrzennej, która wymaga pewnych korekt w kolejnych fazach (wydzielenie stref, lokalizacja drzwi itp.). Jury zwraca uwagę na konieczność dostosowania izolacyjności proponowanych przegród do wymogów całorocznego funkcjonowania obiektu.

Sąd konkursowy przyznał równorzędne wyróżnienie I stopnia za oryginalną i odważną formę, wkomponowującą się w otoczenie Półwyspu Helskiego. Na szczególne podkreślenie zasługuje bardzo czysty układ funkcjonalny, oraz trafny dobór zastosowanych rozwiązań materiałowych i kolorystycznych nawiązującymi swoimi właściwościami do natury.

“Plażowy” charakter wnętrz poprzez zastosowanie decków drewnianych i innych rozwiązań wnętrzarskich i elewacyjnych, są mocnymi atutami projektu. Szczególnie trafnym zabiegiem jest zastosowanie trzech kolorów (bieli, błękitu i pomarańczowego) ze względu na ich ocieplające oddziaływanie, co jest bardzo ważnym argumentem, ze względu na planowane całoroczne użytkowanie obiektu. Lekkość zaproponowanych rozwiązań konstrukcyjnych, jak i transparentność ścian osłonowych są walorami budynku zarówno w dzień, jak i w nocy. Wątpliwość budzi zbyt wąski korytarz środkowy (pas przejściowy).

Wyróżnienie I stopnia ex aeqo przyznano za deklarowany przez autorów „ukłon wobec bogatej natury miejsca i kultury architektonicznej Kaszub.” Prosta architektura uzyskana jest dzięki interesującej propozycji wypełnienia drewnianej konstrukcji elementami półtransparentnymi ze szkła z wypełnieniem z piasku. Daje to w rezultacie bezpośrednio związany z otoczeniem, a jednocześnie wobec niego autonomiczny, efektowny i przy tym samym skromny.

Przemyślenia wymaga tu sposób wpisania formy w istniejącą topografię terenu, niedostatecznie wyjaśnione w zaprezentowanych rysunkach.

Praca bardzo przemyślana, proponowana forma jest możliwa do powielenie w innych punktach Półwyspu Helskiego. Bardzo dobrze rozwiązana funkcja z łatwym dostępem dla osób niepełnosprawnych na wózkach. Architektura nowoczesna, ale z pełnym szacunkiem dla krajobrazu lokalnego. Otwarcie widokowe na zatokę jest dodatkową atrakcja.

Praca otrzymuje wyróżnienie II stopnia za twórczą próbę stworzenia z obiektu toalety publicznej atrakcyjnego estetycznie elementu planowanej „Błękitnej Wioski”. Realizacją tego pomysłu jest możliwość aktywnego współtworzenia przez użytkowników, zmiennej fasady obiektu, dzięki zastosowaniu ruchomych ram wypełnionych podwójnymi szybami z kolorowym piaskiem pomiędzy nimi. Rozwiązanie wpisuje się w nurt minimalistycznych poszukiwań nowatorskiej tektoniki fasad, ale zgodnie z duchem miejsca. Do krytycznych uwag należy zaliczyć niewłaściwy ewakuacyjnie kierunek otwierania drzwi oraz niejasność technologii stropu.

Koncepcja umiejętne łączy architektoniczna formę z geologiczną historia tego rejonu Bałtyku. Wybrane tworzywo może zapewnić zmienność barw jego powierzchni w zależności od położenia słońca i pory roku, co może dać nadspodziewanie ciekawe efekty estetyczne. To samo tworzywo zapewnia możliwość symulowania istnienia faunistycznych lub florystycznych inkluzji, co przyda obiektowi funkcji edukacyjnej

Zbędne wydaje się wydzielenie 2 placów „erozji” (aktywnej i pasywnej?). Jest to zabieg niezrozumiały i zrozumiały chyba nie będzie. Należy wybrać inna formę zagospodarowania terenu wokół przyszłej „bursztynowej” toalety lub trafniej opisać zjawisko i inaczej je zwizualizować.

Obiekt otoczony kiedyś naturalną zielenią wydmową (trawami – piaskownica i wydmuchrzyca) zyska na naturalności i ozdobi miejsce posadowienia.

Sąd konkursowy przyznał wyróżnienie za nawiązanie stylistyczne do tradycyjnej, “rybackiej” architektury tego regionu oraz uchwycenie właściwej skali i prawidłowe rozwiązanie układu funkcjonalnego budynku. Mocnym walorem pracy jest wprowadzenie zadaszeń nad pomostami drewnianymi wokół budynku. Zaproponowane rozwiązanie konstrukcyjne pozwala na ekonomiczną i szybką realizację obiektu. Należy zwrócić uwagę na dostosowanie projektu do polskich przepisów budowlanych poprzez likwidację przedsionków wejściowych na rzecz wprowadzenia drzwi między umywalniami, a częścią toalet.

Praca wykona poprawnie z dobrym rozwiązaniem funkcji toalety publicznej. Forma możliwa do stosowania w różnych miejscach.

Praca nr 45, godło 72 73 74
Autorzy: Agnieszka Zbieć i Mateusz Targowski – Siedlce

Praca nr 55, godło 14 51 54
Autorzy: Magdalena Witczyk, Arkadiusz Wiśniewski, Monika Grobel, Anna Wyszatkiewicz – Wrocław

Praca nr 65, godło 28 29 01
Autorzy: Marcin Skrzypczak i Marcin Pawłowski – Czestochowa

Praca nr 66, godło 13 25 30
Autorzy: Danuta Barańska, Mariusz Wysoki, Małgorzata Grzegorzewska – Warszawa

Praca nr 67, godło 30 03 74
Autor: Janusz Kaniewski – Warszawa

Praca nr 111, godło 22 04 79
Autorzy: Jakub Baczyński i Maciej Człapiński – Łowicz